Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Taraxacum officinale & Plantago maritima

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

fotò
fotò
Plantage(-maritime)

Plantago maritima

Plantaginaceae

Nom en français : Plantain maritime.

Descripcioun :
Aquéu plantage renadiéu trachis en mato dins li relarg argelous e marlous gourga d'aigo en sesoun. Li fueio, tóuti pariero, soun longo de 5 à 40 cm e primo de 1,5 à 7 mm. L'espigo de flour, de coulour jauno (estamino), fai 2 à 15 cm de long. La subp. de Prouvènço ié dison serpentina. Èi proche de l'erbo-de-muret que trachis en mountagno, dins li coumbo à nèu.

Usanço :
Emai aguèn ges d'entresigne segur, poudèn pensa que, coume tóuti li plantage, aquéu èi peréu manjadis e bessai vertuous.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Plantago
Famiho : Plantaginaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 15 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre

Liò : Tepiero argelouso - Marlo
Estànci : Mesoumediterran à Aupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Plantago maritima L., 1753 (= Plantago maritima subsp. serpentina (All.) Arcang., 1882 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
RR
CC
C
ges
CC
C
C

Taraxacum officinale & Plantago maritima

CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò

Coumpara Plantage(-maritime) emé uno autro planto

fotò